Ik laat mijn verbeelding los. Hij vliegt meteen op. Ik richt mijn hoofd richting hemel. Een regenboog. Nee twee! Had ik mijn verbeelding nu nog maar. Ik zou ze vastleggen. Beiden. Nu moet ik het doen met woorden. Hè vervelend. Ze schieten altijd tekort.
Ik besluit dan maar op zoek te gaan naar nieuwe verbeelding. Regenbogen zijn ook eigenlijk maar heel gewoon. Ordinair wil ik niet zeggen. Ze bezigen meestal kleurrijke taal. Nooit vulgair.
Indigo is mijn favoriet. Hoewel geel ook heel mooi kan zijn. Een mix waag ik mij niet aan. Dat wordt modder. En in verbeelding is modder not done. Bij woorden een ander verhaal. Dan wordt het al snel verbale diaree. Zoek daar maar eens beelden voor.
