Voordat dokters ’s ochtends daadwerkelijk naast het bed staan, is er vaak een ‘papieren visite’ waarbij kort de belangrijkste punten worden doorgenomen met de verpleegkundigen.
Nors zit de nieuwe verpleegkundige tegenover mij. Ik vraag haar hoe het gaat met patiënt A.
“Dat staat in de computer,” antwoordt ze.
“Maar ik vraag het aan jou.”
“In de computer!”
Evenals de controles van de patiënt (“In de computer!”) en alle overige zaken (“Computer!”). Ik moest het maar gewoon allemaal zelf lezen. Weg was ze.
Later die dag vraagt diezelfde verpleegkundige of ik weet welke medicatie patiënt B. gebruikt. “Dat staat in de computer, ik heb het vanochtend voorgeschreven …”
Vuur in haar ogen.
“Maar ik kan het je ook best even vertellen hoor.”
Leuk stukje, Frank, al vind ik je wat kwistig met witregels. De derde, de vierde en de zesde zou je kunnen schrappen bijvoorbeeld. Naar mijn idee verbetert dat de lay-out en komt dat de leesbaarheid ten goede.
Dank Ewald, ik heb het het iets minder wit gemaakt.
@Frank. Zo te zien heb je zelfs de tweede geëlimineerd. Het geheel maakt zo een meer complete indruk.
@Frank: hoe was het ook alweer: alle regels en protocollen die niet nodig zijn, weg ermee? En dan dus meer écht contact tussen collega’s, en met de bewoners/patiënten.
Ijzersterke 120 woorden, Frank. Hoe minder pillendraaiers en pillen, hoe beter de patiënt.