Met ferme handen boetseert René D, de grote denkbeelder, zijn woorden in klei. Hij denkt, dus hij beeldt. Dat doet ie letter voor letter. Hij boetseert eerst een mooie b, draait deze vervolgens achterstevoren naar d. Kantelt hem in spiegelbeeld naar p. De stok omlaag. Tot slot nog een draai naar rechts en voilà , daar is de q.
Denkbeeldig verzint hij een mooie titel voor het beeld. Bedepeku. Nu nog even afgieten in brons. Nee in goud. Opdracht geslaagd. De beelddenker kan weer verder met zijn volgende opdracht. Een boombeeld. Maar hij is niet zo in de mood voor boom. Hij houdt het liever bij Bedepeku. Driedimensionaal geniet René van het eindbeeld. Totaal van de kaart. Een gestolde beeldgedachte, museumwaardig.
Apart Mien, een duidelijk beeld van beeldige letters.â¤ï¸
Dank luus. Het valt niet mee om te blinken in veelheid. In massa. Het voelt soms zo zwaar, de massa, de veelheid. Laten we het dan maar vooral beeldig houden.
Leuke invulling van het themawoord. Voor mij is het idee net iets te ver doorgevoerd. Het is wel grappig, maar ik kan me geen beeld vormen van wat er nu eigenlijk gebeurt.
Toch een hartje vanwege de originele invalshoek.
Hay, gewoon ondergaan is ook een mooi streven. Dank voor het hartje. Omgekeerd een schopje zonder steeltje.
Groet, AnoMien
Bijzonder leuke en beeldende invulling van het week thema.
Neem nu: “Ik ben niet zo in de mood voor boom.” Dat moet je voor je zien.
Een gebeeldhouwd hartje.
Ik herken het gevoel van René.
Als je een wangedrocht hebt gemaakt dat je zo mooi vindt dat je van de kaart bent.
Nele, ik vrees dat we beiden een andere René in beeld hebben. Voor ogen kan ook. ?
Mien,
Een heel mooi concept. Ik heb het met plezier gelezen.
Echt leuk