‘Wat een prachtige avond, vader.’
‘Ja moeder, wat je zegt.’
’Wat fijn om hier weer samen te zitten onder onze kastanjeboom.
Wie had dat gedacht na vorig jaar?’
…
‘Vader, zie je onze mosterdplant? Wat is hij groot geworden, hÄ—?’
‘Het begon als een klein zaadje.’
‘Zo klein zijn wij ook begonnen en kijk nu eens: 4 kinderen, 14 kleinkinderen.’
‘We zijn rijk, vader.’
‘Ja moeder, wat je zegt!’
‘Wat gaat de zon mooi onder vanavond. Prachtig, die rode kleuren.’
…
‘Denk jij nog vaak aan die ene avond? Ik was bang, zo verschrikkelijk bang. Ik zie je nog liggen, zo stil en bleek. Ik dacht … ‘
‘Sssst, stil maar moeder, ik weet het.’
…
‘Laten we maar elkaar vasthouden, nu het nog kan.’
Mijn vermenigvuldiging werkt @Nel. Liefdevol stukje.
Dank je Levja.
(Zie het als een soort kruisbestuiving: het ene stukje genereert het andete;-)
Corr: andete> andere
Dat vind ik precies zo @Nel. Dat maakt deze site ook deze site.
warme dialoog
Heel sereen. Het raakt!
Bedankt, Desiree en AnneJo!