Op internet wordt gescholden. Gepest. Vernederd. Personen die de weelde van het anoniem zijn niet kunnen dragen staan daar borg voor. Zelfs minder anonieme bronnen hebben het schelden tot kunst verheven. Ik doel op de Roze Brigade en haar schare anonieme reaguurders. Er valt weinig aan te doen, behalve:
Keihard terugschelden, schelden op de moralisten die zeggen dat je niet mag schelden. Ze zijn de discussie niet waard. Het zijn kakkerlakken die proberen je de grond onder je voeten weg te vreten. Ze dienen te worden vertrapt onder het verbale geweld van de weldenkende internetgebruiker.
Een fatsoensgrens op internet bestaat niet. Je kunt die scheldende eikels niet onfatsoenlijk genoeg bejegenen.
Voor een beschavingsoffensief heb je vooral een grote bek nodig.
De keerzijde van vrijheid van meningsuiting. Een mening hebben is volgens mij minder erg dan een mening verbieden. Ook al is die beschadigend, beschamend of zelfs racistisch. Het is hetzelfde als klanten die klagen. Liever een klant die klaagt als één die wegblijft. Een zweer kan je pas behandelen als je weet dat hij bestaat. Kom dus maar op met je mening, hoe ongenuanceerd ook, dan kunnen we er iets mee.
Ik vind jou heel erg lief.