Een verpleger doet zijn ronde in het ziekenhuis.
Tijdens zijn ronde gaat hij even bij zijn vader langs. Zijn vader is verzwakt na een hartaanval en ligt op intensive care.
Zachtjes loopt hij naar het bed van zijn vader.
Dan ziet hij dat zijn vader uit intensive care wordt verwijderd.
De verpleger vraagt aan een collega wat er met zijn vader aan de hand is: “Gaat het weer beter met hem?”
Zijn collega antwoord op meelevende toon: “Je vader is overleden, gecondoleerd.
“Op intensive care is men toch voorbereid op complicaties?” roept de wanhopige verpleger. “Jawel, antwoordt zijn collega” en toont een arm van zijn overleden vader.
De zoon schreit bittere tranen.
Hij wist niet van zijn vaders rode polsbandje.
« De illusie van de brein
Angst »
« De illusie van de brein Angst »
Communicatie
Polsbandje onbekend
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Defrysk of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« De illusie van de brein Angst »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Alice: En Mien natuurlijk ook!
- H2OWritez: Ja, lange reis, maar niet verveeld. Was echt supergaaf. Met drie Noorse exchange-students voor geloof ik 5...
- Han Maas: @Hekate. Haha, die is goed!
- Han Maas: @Hekate. Haha, het gaat niet over mij, hoor.
- Hekate: Ha, jij dacht in dezelfde richting als ik, al heb ik dat van die beschuldigingen gemist vrees ik. Dat was een...
- Hekate: Een lange reis in 120 woorden, ik kan de verveling proeven.
- Hekate: Ik voel me niet eens echt volwassen ;) Maar ze denkt tenminste niet dat ik zo oud ben dat ik vroeger nog een...
- Hekate: De volgende keer dat ik een cactus tegenkom, zal ik hem een snoepje geven.
- Hekate: Krijg je een bekende Vlaming op je bord? Doe mij dan maar Urbanus, die past goed in de kerstsfeer.
- Mien: En zo geschiede. Mijn cactus maakt het goed. Staat nu wat dichter bij de verwarming. Anders is de overgang...
- Mien: Vast en zeker Alice. Ik denk er nog even over na Hekate. Dank voor jullie reacties.
- Mien: Te land, ter zee en in de lucht. Yes indeed! 😉 Licht uit, klok aan! 😂
- Alice: Zeker in vergelijking met Kweetniet, hoorde ik van mevrouw Stemband!
- Alice: Iemand blij maken met een dode mus, dat kunnen ze in Amerika dus ook. Ter plaatse vrij vertaald in: Make one...
- Alice: In de ogen van kinderen zijn wij eenmaal oud… Dat vonden wij toen wij jong(er) waren ook van de onze. In...
Recent
- De heer Vreeswijk neemt Hekate niets kwalijk
- Leegte
- Omgaan met omplakken tijdens een gesprek met een te aantrekkelijke dame
- Ik moet mijn excuses aanbieden aan de heer Vreeswijk
- Oma Cactus
- Meneer Cactus weet bijna alles
- Mescal
- De schokkende beelden van de NOS
- Toen de cactussen nog spraken
- Cactus mellitus
[Hij wist niet van zijn vaders rode polsbandje]
Dat lijkt me stug, want zeker bij ernstig zieke patiënten gaat dit in overleg met (of met kennisgeving aan) de familie.
Ik vind het een correcte oplossing, men kan zo zelf en eventueel samen beslissen en afscheid nemen.
Een pluimpje voor het Albert Schweizer Ziekenhuis in Dordrecht.
@gavi Ik vind het een goed idee een kleurencode voor bandjes> Het is stof voor een verhaaltje
Dat weet ik wel, maar er zijn ook veel mensen die verhaaltjes lezen alsof ze echt zijn. Het feit dat het ‘zomaar’ zou kunnen als jij beschrijft, is voor sommigen angstaanjagend. Dit is maar een griezelig verhaaltje, I know.
Maar het systeem heeft wel potentie denk ik. Al bestaat er ook een kans dat er een wildgroei aan kleuren en bandjes komt.