Op mijn gemak veeg ik het achtergebleven raketafval van de stoep. Ik praat nog even na met mijn buurman: of er ook gerecycled moet worden. “Zou wel moeten,” vindt hij: “er is al veel te veel vervuiling op de wereld, en alle beetjes helpen”. Ik knik instemmend: “De afvalhoop wordt steeds groter, en wie weet, wordt het grondwater in de toekomst aangetast. Het maakt niet uit op wie je stemt, onze politici doen maar wat. Ze kijken niet vooruit en laten de rotzooi aan onze kinderen.”
De sirene loeit moeizaam, het is weer begonnen.
Ik besluit een brief naar de burgemeester te sturen: er moet eindelijk een duurzame oplossing komen voor al die rotzooi die steeds over ons wordt uitgestrooid.
Recente reacties