Ik was al een tijdje dood toen ik merkte dat ik leefde. Het besef dat ik nog leefde deed me ontwaken. Toen ik mijn ogen opende was er nog steeds ‘niets’. Ik stak mijn vinger uit en voelde een rubberachtige substantie. Ik kon er een gaatje in prikken. Een schemerig schijnsel verlichtte mijn lijf. Mijn lijf leek op een uitgedroogde mummie met losse vellen, pezen en botten.
Of ik in de hel of iets anders was wist ik niet. Ik scheurde de rubberachtige substantie open en stapte uit mijn verpakking. Die leek nog het meest op een pop waar een vlinder uit kruipt.
Ik voelde me als herboren, had zin om pijn te doen en voelde een nieuw gevoel: bloeddorst.
Recente reacties