Het gekke van vuurwerk is dat het altijd ergens anders afgaat. Je bent nooit op de juiste plaats. Op de plek waar je hoort te zijn. Had willen zijn. Had moeten zijn. Het gaat af daar waar je het net niet zien, of horen kan. Ruiken kan. Waar je het net niet voelen zult…
Je weet het.
Ergens.
Net buiten je periferie.
En je had het zo graag door je heen willen laten gaan. Maar je was er niet. Je stond er niet. Je hebt… Gemist. Tot je hoofd op je kussen ligt en de strijkers de kreukels uit je dromen komen strijken. Vuurwerk. Nog harder en mooier dan de werkelijkheid.
Zo was je er toch nog een beetje bij…
