Haar ademhaling werd in haar oren ontvangen als een huilende storm en met al haar kracht probeerde ze zich te beheersen. Het minste geluid zou haar leven kunnen beëindigen. Ze klemde het boek, de oorzaak van al haar lijden tegen zich aan. In stilte bad ze naar God en hoopte dat hij haar zou horen, dat zijn bestaan geen leugen was. “Wilt u alstublieft mijn ouders troosten? Ze zijn net naar u toe gestuurd door de mannen van uw kerk. De mannen zeiden dat wij goddeloos zijn omdat wij u niet Allah noemen maar mijn ouders zeiden dat u vele namen heeft. De mannen zeiden dat ze voor u vechten en iedereen zullen verslaan en ik ben zo bang, help!”
« Oprecht verbaasd
Eerlijk over kip »
« Oprecht verbaasd Eerlijk over kip »
Communicatie
gebed
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van j.klaassen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Oprecht verbaasd Eerlijk over kip »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Voordeurdeler)
Betrapt door Willem Olierook
Recent
- De dwangarbeider en zijn vrijheid
- Niet in de pas
- De man en zijn fysieke mogelijkheden
- Ja, dat wat hij zei
- Het dilemma van een dwangarbeider
- Theo, Tijl en pannenkoeken
- Van geen wijken willen weten
- Compact disc
- De paden op, de lanen in
- Doorgeslagen
Recente reacties