Schoven tarwe breken nu de eentonigheid van het landschap. De boeren vochten om de hulp van de landarbeiders. Zoals gebruikelijk in dit klimaat was haast geboden, de oogst moet binnen voor het weer omslaat. Nog zijn het schapenwolken aan de lucht maar het rood verraadt weersverandering. Nog is er de verzengende hitte, morgen zal het anders zijn.
Met man en macht, zeis aan zeis, ploegden de mannen door de kleigrond, graan in een hoog ritme neermaaiend. Daarachter de vrouwen, verzamelen, bundelen.
De avond komt, de dag gaat. Het is gelukt, de klus geklaard, de boer trakteert op Niks.
Heb ik nou een likeur-reclame zitten lezen?
Niks mis met zo een zomer!