“Voorbij, voorbij, ach en voorgoed voorbij.” Zo luidt het grafschrift van de dichter J.C. Bloem. Het verleden kan niet scherper omschreven worden. En morgen zal ook vandaag verleden zijn geworden.
Conservatieven zijn laudatores temporis acti, mensen die de verleden tijd prijzen. Maar die komt niet terug, net zo min als de Jugendzeit waarover de liedtekst spreekt. En ook de dingen van nu zullen niet blijven zoals ze zijn. Panta rei, zei Heraclitus al, alles stroomt en niets blijft.
Daarom heeft het weinig zin je vast te klampen aan het bestaande of terug te verlangen naar het voorbije. Nostalgie is geen constructieve of creatieve emotie. We moeten verder met ons allen, vol vertrouwen de toekomst tegemoet, zelfvertrouwen en vertrouwen in elkaar.
« Espresso
Het einde »
« Espresso Het einde »
Maatschappij, Mensen, Politiek
Tegen conservatisme
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Leo Lewin of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
10 reacties
Reageren
« Espresso Het einde »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Berdien Blaak: Hekate: dank je.
- Hekate: Treffend gedicht.
- Mien: Zolang ze maar hun stekels kunnen opsteken. ;)
- Mien: Die heeft ook wel eens koorts ja. ;)
- Hekate: Nooit geweten dat cactussen zo erg kunnen afzien. Leerzaam thema.
- Hekate: Van een zieke fantasie gesproken …
- Han Maas: @Hekate. Bedankt voor de inspiratie. Zo ontstaan verhaaltjes.
- Han Maas: @Hekate. Ja, eigenlijk heb ik wat meer woorden nodig.
- Hekate: Irritante betweter :P (gelukkig wel een betweter die gelijk heeft)
- Hekate: Indrukwekkend, een heel verhaal, een hele wereld in 120 woorden.
- Hekate: Leuk stukje. Toch kan ik me niet voorstellen dat het kind niet blijft doorvragen over wat voor ander haar er...
- Alice: En Mien natuurlijk ook!
- H2OWritez: Ja, lange reis, maar niet verveeld. Was echt supergaaf. Met drie Noorse exchange-students voor geloof ik 5...
- Han Maas: @Hekate. Haha, die is goed!
- Han Maas: @Hekate. Haha, het gaat niet over mij, hoor.
Recent
- Kus de cactus
- Een mantelzorgster is een powervrouw
- Stekels
- Cactus in de schijnwerpers
- Cactusact
- Slappe cactussen leggen het loodje
- Last van mijn cactussenbillen
- De heer Vreeswijk neemt Hekate niets kwalijk
- Leegte
- Omgaan met omplakken tijdens een gesprek met een te aantrekkelijke dame
Maar lekker zwelgen is zo veel fijner dan wat doen en wat bereiken!
Er zijn sowieso maar weinig constructieve emoties.
@Frank Niet zo somber! Liefde, mededogen, enthousiasme, er zijn best constructieve emoties!
Maar vergeet jaloezie, wrok, woede en afgunst niet! Wat een misantroop ben ik ook
Niet terug kijken, maar vooruit, de toekomst tegemoet!
Laten we het nu hebben over wat je de volgende keer op 120W gaat schrijven.
@Morgen Daar ga ik over nadenken! Maar de toekomst is onvoorspelbaar. Niemand kan zeggen wat, wanneer en hoe. Maar vertrouwen en hoop zijn nooit weg.
Enerzijds is wat je zegt helemaal waar, Leo. We moeten niet vasthouden aan hoe het is, omdat het nu zo is. We moeten niet terug naar hoe het was, omdat het ooit heeft gewerkt.
Anderzijds is dit een volstrekt eenzijdig beeld. Vol vertrouwen de toekomst tegemoet, schrijf je terecht, maar is niet iedere toekomst gebouwd op de fundamenten van het verleden? “If I have seen further,” schreef Isaac Newton, “it is only by standing on the shoulders of giants.”
Het verleden heeft ons wel degelijk iets van waarde te bieden.
@Victor van der Sterren. Met dat laatste ben ik het uiteraard volmondig eens. Niet voor niets heb ik me jarenlang met Thucydides bezig gehouden. In een stukje van 120 woorden kun je natuurlijk niet alle aspecten van je onderwerp bespreken. Ik vond dit aspect nu even relevant.
bouw voort met nieuwe ideeën maar leer van de fouten die in het verleden gemaakt zijn.
@Leo Lewin: Dat begrijp ik natuurlijk. Mijn eigen hang naar romantisering van een ver verleden schiet weer door in het andere aspect. (let wel: ik zeg bewust geen ‘grijs’ verleden, juist omdat ik een wat wildere wereld als kleurrijker zie, en me soms juist totaal niet op m’n gemak voel in de grijze maatschappij van vandaag).
Ik onderschrijf overigens volledig wat Carel hierboven zei, om 12:39.