Gunnar deed onderzoek bij Grimsvötn na de uitbarsting. Hij had enkele asmonsters geanalyseerd en behalve een uitzonderlijk hoog silicagehalte was er weinig wat het melden waard was. Gunnar had wat as ingeademd maar dat hoort bij het vak.
Gunnar maakte nog een frisse avondwandeling en genoot van het vulkanisch natuurgeweld. Na de wandeling maakte bij een heet voetbadje met soda om zijn koude voeten te verwarmen. Toen hij zijn voeten in het dampende water stak voelde hij zich razendsnel uitdrogen.
Er was silica in zijn bloedsomloop gekomen en het sodawater kwam hiermee in aanraking via een wondje op zijn grote teen. De silica reageerde met het soda. Tien minuten later was de binnenkant van Gunnar in kattenbakvulling veranderd.
Buitengewoon effectief bij mummificeren dus, thx;-))
Dat staat toch bekend als het Grimsvötn-effect?
En wat is dat precies voor reactie tussen SiO2 en Na2CO3?