Als Anneke met lichte tegenzin op haar fiets stapt naar de repetitie van de aankomende productie weet ze al wat er straks weer gaat gebeuren.
Ze moet hem aankijken tijdens die ene scene. Ze moet spelen dat ze verliefd is. Dat wil ze wel maar ze wil geen argwaan wekken. Het is namelijk zo! Ze is smoorverliefd op hem. Ze bijt op haar lip als
regisseur haar aanspreekt. Vandaag moet het goed gaan, maant hij.
Ze bereid zich voor. Haar angst om erop betrapt te worden laat ze varen. Ze kijkt in zijn prachtige groene ogen en zegt haar tekst op. Plotseling, geheel buiten het spel om neemt hij haar in zijn armen en zegt: Ik zag het aldoor al!
