Ik word wakker in een buitenlands hotel. Door de slaap kan ik niet bedenken waar ik ben en blijf ik gevangen in een raar niemandsland. Warm en loom geniet ik van de sliertjes dromen die me nog omringen. De ‘pling’ van de telefoon vertelt me dat hij 1000 kilometer verderop aan me denkt. Het is alsof zijn hand in het warme holletje van mijn onderrug rust. Tijd en plaats vallen samen met hem. Met een glimlach val ik weer in slaap.
« Wat je zegt!
Roemer heeft het »
« Wat je zegt! Roemer heeft het »
Communicatie, Liefde, Mensen
Ping
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Marion Geisler of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Wat je zegt! Roemer heeft het »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De heer Vreeswijk – mannendingen en vrouwendingen
- De poëzie van vertaalmachines
- Theo, Tijl en de vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
Mooie momentjes zijn dat; ping!