‘Iedereen verbouwt hier maïs,’ dacht Ordelio. Niemand durfde iets anders te verbouwen.
Graan in de graanstreek, verderop wijnranken.
Ordelio besloot moedig tot iets anders.
Maar wat?
Na een avond nadenken op de veranda, stommelde hij – de fles was leeg, zijn hoofd vol – naar bed, om uiteindelijk op de bank wakker te worden. ‘Met rozen zit je op rozen’ had wijlen “bloemenoma” hem toegefluisterd.
Ordelio’s rozenstruiken werden geplant.
Zijn collega-boeren begonnen hem te negeren.
Na het eerste seizoen werd hij op een morgen wakker en ontdekte dat alle rozen hun kopjes hadden laten hangen.
Ordelio zuchtte en begreep.
Een seizoen later was ook Ordelio’s huis weer aan het oog ontrokken door maïs.
Om daar toch eens bovenuit te steken…
« Wit
Love for life »
« Wit Love for life »
Fictie
Ordelio’s rozen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Daantie of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Wit Love for life »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Scherpe pen
- Botrytismewat
- Ogen groter dan de maag
- Zwaarden en schrijvers 2
- Zwaarden en schrijvers 1
- Er zijn nu eenmaal grenzen
- Schrijvers
- Writer’s block
- Gebonden champignonsoep
- De heer Vreeswijk – status van een staatslot
Ach, Ordelio’s doorn.
Wat zou wel boven zo’n maïsveld uitkomen. Zonnebloemen misschien…