Nu de wedstrijd afgelopen is, neem ik pas de verandering waar. Het is rustiger en de toon van de stukjes, vaker dan voorheen, zwaar, droog of somber, uitzonderingen daargelaten.
Eigenlijk had ik een andere verandering verwacht. Ik maak me soms wat zorgen over de inhoud van de stukjes die van binnenuit geschreven zijn. Is het de samenloop van omstandigheden? De oorlogen en het natuurgeweld? Is het de lente zonder passie? Leiden de narigheden van alle dag tot retrospectie? Het terug blikken betekent voor mij persoonlijk het vergelijken van toen met nu. Mijn conclusie is dat ik het overleefd heb en dat ik nog schrijven kan. En mijn medeschrijvers schrijven ook nog! Het leven blijft lentes geven. De verandering is gaande.
« Bevrijding
Verbinding »
« Bevrijding Verbinding »
Communicatie, Maatschappij, Mensen
Levenslentes
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Gavi Mensch of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
3 reacties
Reageren
« Bevrijding Verbinding »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De heer Vreeswijk – mannendingen en vrouwendingen
- De poëzie van vertaalmachines
- Theo, Tijl en de vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
dan ga ik maar op zoek naar een vrolijk stukkie!
Ja, ik ben soms wel wat zwaar op de hand, dat is waar.
hmm, ik heb 2 stukjes op de plank, een over doden en een ander over doodgaan.