Vandaag zag ze er echt uit als een ‘mevrouw’, vond ze zelf. Nette spijkerbroek, coltruitje, colbert, hakjes. Afzonderlijk best hip, maar bij elkaar viel het tegen. Ze dacht eigenlijk dat het leuker zou staan. Helaas had ze geen tijd gehad om nog een kek riempje of iets dergelijks te zoeken. Ze moest het er maar mee doen.
Ze voelde zich zo anders terwijl ze over straat liep. Ziet dan niemand dat ze zich ongelukkig voelt in haar kleding? Ze wilde uitroepen “dit ben ik niet hoor, normaal ben ik echt hip en leuk.” Maar niemand keek zelfs maar naar haar. Iedereen fietste en liep door.
Thuis! Hakjes en colbert uit, vest aan. “Dit ben ik.” En niemand die het ziet.
