Er was eens een meisje dat maar niet leerde lopen. Terwijl haar leeftijdsgenootjes er lustig op los renden, verzette het meisje geen enkele stap. De dokters wisten niet waarom. Misschien kwam het omdat haar moeder was gestorven.
Op een dag huppelde het meisje ineens door de kamer. Haar oma viel van schrik uit haar stoel. Toen haar vader ‘s avonds thuiskwam, riep oma uit: ‘Ze kan lopen! Als de beste!’ De vader zette zijn dochter rechtop en hop daar ging ze al. Huppelend schoot ze de deur uit. De poes rende haar achterna. Haar vader ook. Maar zijn dochter huppelde als de beste en verdween al snel uit zicht. De vader zocht dag en nacht. Ze kwam nooit meer terug.
Recente reacties