De Aufsichtsrat werd in onze vestiging in het voormalige Oost-Duitsland gehouden. Kees besloot een vliegtuig te huren, om indruk te maken op de Centrale Directie. (En hij had gelijk: een jaar later zat hij zelf in die directie, een positie waarvoor hij zelfs Frau Holl offerde!)
Na tweeënhalf uur landden we bij Magdeburg.
Hoewel deze stad nog niet de helft van Hannovers inwonersaantal telde, waren er vijf keer zoveel zwembaden.
Elk partijbonsje zijn eigen zwembad, zei Frau Holl, die koffie moest schenken en het als “Ossie” weten kon.
De communistische hemel op aarde was een zwembad met een maagd erin en een fles wodka met schnitzel ernaast.
Bepaald tastbaarder dan de moslimhemel met zeventig maagden die jihad-terroristen wordt voorgespiegeld.
Iets deden wij verkeerd maar wat?