Het was eind middag.
Mijn literaire vrienden waren eindelijk gearriveerd.
We gingen die dag werken bespreken van Nietzsche, Mulisch, Plato en Hella Haasse.
Dit gebeurde allemaal onder het genot van een fijne cognac.
Op de achtergrond hoorde je zachtjes Beethoven, zijn derde symfonie.
Ik stond net op het op punt om de gasten te voorzien van een culinaire sensatie die zijn weerga niet kende.
Ineens ging de deurbel.
Er stond een jongeman, twee meter lang. Casual gekleed.
Hij had een twinkeling in zijn ogen, de blijdschap straalde van hem af.
Want,
mijnheer had de nieuwste Bacardi Mojito ringtone en wij zouden dan maar versteld staan, werd er aan toegevoegd.
Wolkbreuk volgde.
Onze literatuurmiddag in de soep.
Met dank aan,
Boffen, literaire vrienden die op bezoek komen, misschien hadden ze een Mojito nodig? Vanwege Mulisch?
Dat is even een omschakeling! Het is “gerieflijk” ;).
Het kan allebei: http://bit.ly/kD6mv4