Nadat ik een zelfgebakken boterhammetje op de grond liet vallen, besloot ik er iets goeds mee te doen. Ophangen aan de waslijn voor de vogeltjes leek me een goed plan. Tijdens het klusje fantaseerde ik over dankbare diertjes, twietend en etend en de mooie foto’s die ik dan zou kunnen schieten. Vol verwachting werd het plakje opgehangen en ik keek wat er ging gebeuren.
Niets.
Een dag later, niets.
Mijn boterham hangt inmiddels een week als een herfstblaadje aan de waslijn. Volgens mij hangt ie er over 4000 jaar nog, net zo nutteloos als dat pas ontdekte uitgedroogde druifje bij ’s werelds oudst bekende wijnpers. Misschien had ik beter een sneetje van de supermarkt kunnen gebruiken.
Vogeltjes zijn gewend aan conserveringsmiddelen en giftige smaakjes uit Moerdijk. Van dat eigen gebakken brood flikkeren ze uit de lucht, dat hoeven ze niet meer!