Het is herfst.
De bomen verliezen hun blaadjes.
Wolf kan roodkapje niet vinden in deze zee van rood, geel en bruin.
Moe van het zoeken gaat hij tegen een boom zitten.
Hij huilt zachtjes.
De wind waait en pats, er valt een appel op z’n kop.
De laatste die aan de boom hing.
Hij neemt de appel in zijn poot en kijkt ernaar.
Als in een spiegel ziet hij zichzelf.
Zijn tanden glinsteren en snel neemt hij een hap.
Voor het eerst in zijn leven proeft hij de zoete smaak van appel.
Dat smaakt lekker! Dat smaakt zelfs naar meer…
Roodkapje hoeft niets meer te vrezen.
Wolf zijn besluit staat vast.
Vanaf nu staat er alleen appel op z’n menu!
« De heldere taal van Klaas Knot, president van De Nederlandsche Bank, past goed bij deze tijd.
Blij »
« De heldere taal van Klaas Knot, president van De Nederlandsche Bank, past goed bij deze tijd. Blij »
Communicatie
De wolf en de appel
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Heike of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« De heldere taal van Klaas Knot, president van De Nederlandsche Bank, past goed bij deze tijd. Blij »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
Begint goed; ik vind het einde, laatste 4 regels wat jammer, hoopte op verrassinkje.
Ik vind het juist wel een lief verhaaltje. Maar misschien was het ook wel grappig als hij voortaan appel bij zijn varkenslapje wou?