Er was eens een heks met een rode puntmuts en een neus die veel leek op de neus van een wolf. Aan haar voeten lagen drie biggetjes te bibberen in de sneeuw. Vol van angst en afschuw keken zij omhoog.
‘Alstublieft, doet u ons niets,’ jammerde de eerste.
‘Alstublieft, wij zijn zo lief,’ huilde de tweede.
De derde kneep zijn ogen zo stijf dicht als hij maar kon. De heks pakte haar toverstokje uit haar lange zwarte jas, boog voorover en toverde pardoes een kampvuur in de natte sneeuw.
‘Nee! Ze gaat ons opeten!’ gilden de biggetjes in koor.
Toen toverde de heks drie krukjes en een tafel met daarop een verrukkelijke maaltijd.
‘Jullie ook fijne feestdagen,’ sprak de heks.
« Engelenslachting
Makkelijker kunnen we het niet maken »
« Engelenslachting Makkelijker kunnen we het niet maken »
Communicatie, Fictie
De heks en de drie biggetjes
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Sid Doray of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
3 reacties
Reageren
« Engelenslachting Makkelijker kunnen we het niet maken »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Triage)
Recent
- Onthulling op Internationale Vrouwendag
- Moeder de jongleur
- Etymologisch woordenboek 1
- Samen met ons
- De Koningin aan de Bal
- Machtsstrijd om het Torentje
- Wie van de twee
- Gebaar
- Was mijn vader er nog maar
- Big Top
Inclusief een happy end, een echt sprookje dus;-)
Hoi Gavi, bedankt voor je reactie. Groetjes Sid
Weer heel erg leuk,fantastisch !!