Mijn moeder gelooft in de Heer. Als ik haar iets vraag, zegt ze: ‘Je ziet toch dat ik bezig ben?’
Dat zie ik: als ze stofzuigt, zingt ze psalmen, als ze eten kookt, dankt ze voor wat ze in de pan gooit. Voor de maaltijd leest ze in de Bijbel terwijl op tafel alles koud wordt en als het op is, dankt ze God.
Inmiddels barst ik van de vragen. Wat doe ik met haar dat op onverwachte plekken groeit? Hoe vaak moet ik maandverband verwisselen? Waarom voel ik me log en lomp en lelijk? Hoe word ik mooi? Hoe krijg ik vriendinnen?
‘Je kunt God alles vragen,’ zegt mijn moeder. Maar zoiets bespreek je toch niet met een Heer?
Gniffel.
Ia Maria een optie?