De horror bij ontwaking. Met een alles doorklievende angst midden in de nacht het besef hebbende dat de verlossing der slaap ten einde is. De godgruwelijke monotone fluittoon neemt wederom het heft in handen, het hoofdkussen voelt klam aan. Eenzaamheid en totale ontreddering, starend naar de rode projectieweergave op het plafond die meedogenloos 02.30 u aangeeft. Niemand hoort wat ik hoor. Niemand hoort mijn inpandige scheepswerf. Het harde metaalachtige gesuis wat immer voortraast, mijn levenslust langzaam dooft en mijn gemoed met dodelijke precisie sloopt. Ik druk een Zopiclon uit een strip en loop naar de badkamer. Het hellichte spiegelbeeld kaatst snoeihard de werkelijkheid in mijn gezicht terwijl ik een glas met water vul. Het zij zo. Ik wil terug.
« Een plek onder de zon
Mindfulness »
« Een plek onder de zon Mindfulness »
Communicatie
Slaapvluchteling
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van van Pruikem of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Een plek onder de zon Mindfulness »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
Welterusten!
inpandig