Er zat een gat in de deur. Klara had er al de hele dag naar zitten kijken. “Kijk, jongens, een gat!” zei ze toen ze zag dat iedereen ergens anders mee bezig was.
“Blijf daar weg, Klara”, zei Konstantijn. Ze begreep niet waarom ze er van weg moest blijven en stak haar hand door het gat. Meteen werd ze gegrepen door de hand van iemand anders. “IIEE”, piepte ze. Waarop de hand haar losliet en haar vingers begon te strelen. Dat vond ze aangenaam. Ze pakte de hand en kneep er even in. De hand kneep terug. Ze kneep wat harder. De hand kneep wat harder terug.
’s Avonds vertelde ze het aan de rest, die haar niet geloofde.
Doet me op een of andere manier denken aan The Shining