Tanja was aan de beurt voor een controle van haar gebit. Dit keer was moeder niet mee, vader niet mee: niemand was mee.
Tanja opende haar mond. De sardonische lach van de tandarts deed Tanja zweten. De tandartsstoel zoemde zachtjes en de tanden van Tanja kwamen akelig dichtbij de priemende ogen van de tandarts. De tandarts vond een gaatje.
Tanja had zich goed voorbereid. Ze keep haar ogen dicht en stak de tandarts zo vaak ze kon met de schaar van mamma, die ze had meegenomen om zichzelf te verdedigen.
De tandartsassistente rende naar de behandelkamer toen ze geschreeuw hoorde.
“Ik heb een gaatje”, huilde Tanja.
“32 gaatjes”, telde de chirurg met een sardonische lach. De tandarts zweette een beetje.
Mijn vrouw mag dit niet lezen, ze is toch al zo bang voor de tandarts …
Oog om oog, tand om tand, gaatje om gaatje.