Eigenlijk is het boek allang af. Mijn verhaal is vastgelegd op een reeks bruine velletjes uit de tijd dat echte kladblokken nog hip waren. Maar laten we eerlijk zijn, wie zou mijn verhaal willen lezen? Of misschien belangrijker; welke gek zou het willen uitgeven? In deze barre tijden voor gedrukt werk, zou je toch zeggen dat alleen de allerbeste pennenvruchten ter perse gaan.
Van deze stelling ben ik teruggekomen na het lezen van een redelijk recent uitgegeven werk. Ik kan jullie allen zeggen vrienden; publieksfaam ligt binnen handbereik, want ook voor amateuristisch gekladder is blijkbaar een podium.
Als je zelf tevreden bent wie zal je dan tegenhouden
Kom maar op met die reeks bruine velletjes. Meestal zijn het briljante zinnen met veel meer dan 120 woorden!
Ha, de bestsellers zijn vaak copy-pasted-easy-reading met een leuk marketing effect. Publiceren dat verhaal!