Voor familiezaken moest ik naar een advocate. Ik moest even wachten, de receptioniste verzocht me te gaan zitten. Ik zag een dure cabrio parkeren, “daar zal je haar hebben” dacht ik. Een korte ronde dame van rond de 40 nodigde me uit in haar kantoor. Ze begon over de zaken te babbelen. “Verhip, ze heeft een snor,” hoorde ik mezelf denken. Je hoopt op een boezem met prettig decolleté en je krijgt een normaal menselijk mens. Je zou bijna vergeten dat die nog bestaan.
Je verwacht niet dat advocaten ook mensen zijn
Dat ze een menselijke gedaante kunnen aannemen wil nog niet zeggen dat ze een ziel hebben
Cabrio of niet, ze kan de snor drukken als ze dat wil
Wat had je dan verwacht, een snorfiets?