zondagochtend
tien voor elf
de regen is
zoals beloofd
slaat kraters in
de half bevroren grond
en binnen met de
kat op schoot
zit ik en kijk naar
Anja en haar
onnavolgbaar spel
met vuilniszakken
deze keer en ook
een zwaai naar mij
haar heerlijk lenig
meisjeslijf
blijft op mijn
netvlies schijnen
als pure zonneschijn
Recente reacties