Wij zagen de morgen dagen,
de zon verrijzen vanop de brug.
Vreedzaam
zagen wij de avonden dalen,
sterren glinsteren boven de brug,
zoals altijd ‘s anderendaags vergeten.
Wij zagen de nacht duisteren
halverwege op de brug
tussen twee niemandslanden.
Vaak was het donker zo helder
dat wij zonnebrillen droegen
om de angst in onze ogen te verbergen.
Nog steeds aan sterke stalen kabels
hangt de brug waar velen sprongen
in een afgrond nooit zwarter
dan diepste schaduwen.
Wij komen er niet meer terug
want het is er te druk geworden.
Herinneringen nemen alle plaatsen in.
Door het drukke verkeer
is het over dode kale koppen lopen.
« verschrikking van fukushima 1 en 2
Winterslaap »
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.
« verschrikking van fukushima 1 en 2 Winterslaap »
Poëzie
BRUG
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Jozef Faucompret of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
120
LET OP: Jozef Faucompret heeft aangegeven alleen inhoudelijke reacties te willen krijgen op dit stukje!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.
« verschrikking van fukushima 1 en 2 Winterslaap »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Penseel)
Recent
- De heer Vreeswijk – ‘Louise zit niet op je nagels te bijten’
- De koning, de nar en het klysma
- ‘Ik draai alles om’
- Kopje koffie?
- De Bargot River / Kijk, hij trekt voor bei………. ((Oefening))
- Preppen
- Leegloop – 3/3
- Eruit
- Bezwaar
- De Zuster heeft gesproken
Mooi.
(verplaatst naar de zustersite wegens < 120 woorden)