Dat David Bowie niet gestart is door in zijn ouderlijk huis op te treden tussen de schuifdeuren heb ik altijd wel geweten. Niet echt een warme familieband. Zijn halfbroer is daarentegen een inspiratiebron voor hem geweest.
Afgelopen dinsdag heb ik de film Moonage Daydream in de IMAX zaal Rotterdam gezien. Wow, wat een groot scherm, of David soms tegenover me zat. Ik heb hem vijf keer live zien optreden, echt dicht bij hem ben ik nooit gekomen. Niet in Amsterdam en ook niet in Rotterdam. Hoewel hij bij de introductie van zijn album Outside buiten op een plein in Rotterdam een buitengewoon open interview gaf.
In mijn ogen heeft Bowie op zijn manier een beeld van het universum laten zien.
https://www.youtube.com/watch?v=QUvjaPIEIBs
Bowie heeft onmiskenbaar zijn stempel gezet op de popmuziek. Door zichzelf steeds weer te vernieuwen is hij als een van de weinigen erin geslaagd om decennia lang in de spotlights te staan. Ook als acteur was hij niet onverdienstelijk. Zonder meer een van de grotere. En opmerkelijk, het is een van de weinigen die ik nooit gezien heb. Grt
Bowie vernieuwde voortdurend en vooral zichzelf. Deze film laat maar een paar periodes van zijn leven zien, verrassend ook veel van zijn schilderijen en beeldhouwwerk. Het is geen biografie zoals vaak wordt gemaakt, maar deze vorm vind ik wel erg passen bij Bowie. Ongrijpbaar, niet vast te leggen.
Leuk om te lezen hoe fan je bent.
Ik heb niks met zijn muziek.
Gelukkig zijn er veel muzieksoorten, Lousjekoesje en is iedereen zo vrij daarin een keuze te maken. Mij maakt vele soorten muziek blij en voor mij is muziek ook een leerschool. Het heeft mij geleerd om dingen vanuit meerdere kanten te beluisteren en te bekijken. Dat bewonderde ik ook zo in David Bowie. Hij liet zich niet in een categorie stoppen en al helemaal niet in een hokje.
Mijn muzieksmaak is ook heel breed (zie mijn website), maar je kan niet alles mooi vinden.
Zeker niet, Lousjekoesje. Gelukkig niet. Ik heb even gekeken en mooie muziekstukken.
Dank je.