Bij ons in huis hebben we meestal een doos met vijftien eieren. Die liggen drie bij vijf (3×5) te wachten tot de heelheid wordt verstoord. Meestal door mij. Ik ben de bereider van het ontbijt en in het weekend hoort daar – vinden wij – een ei bij. Ik pak er niet lukraak twee, maar zorg er altijd voor dat er symmetrie in de doos overblijft. Dat geeft mij een bepaalde mate van rust.
Heel soms is mijn echtgenote degene die de eieren kookt. Zij is anders. Zij pakt wel ‘voor de voet weg’ en let er niet op of er harmonie achterblijft. Aan mij om de volgende keer met het uitnemen van twee stuks de vrede op aarde weer te herstellen.
Heel herkenbaar, Willem. Bij mij ook rust en vrede op het kruidenplankje en in het margarinekuipje.
Ik ken voornamelijk doosjes van 10. Een echte rangorde is er niet in het gebruik maar meestal is het van links naar rechts. Echt oud worden ze niet trouwens want ik zie vaak gelegenheid om een eitje te gebruiken. Aber…Ortnung muß sein! Kan me wel vinden in het verhaal Willem. En voor morgenochtend…smakelijk!
Dank, Ewald en Luc voor jullie ondersteunende reacties.
Mooi stuk Willem, zelf hebben we kippen (formaat kriel, en bijbehorend formaat eieren). We pakken de oudste uit de doos (links) en schuiven dan de andere eieren door, zodat we altijd weten welke we moeten nemen.
Alleen de kinderen pakken lukraak eieren en denken ook niet dat geraapte eieren rechts moeten.