Zolang de grafrechten betaald worden en blijven is er sprake van eeuwige rust. Zodra die betaling echter stopt dan worden je beenderen gewoon opgegraven en vermalen en vernietigd. De volgende is aan de beurt. De economie draait gewoon verder, de kachel dient te branden.
Het kan natuurlijk nog erger: lig je daar lekker begraven samen met je vrouw en kinderen op 12 meter diep wordt eeuwen later je gemummificeerde lichaam opgegraven en tentoongesteld in diverse musea. Niet te geloven! Dat had je echt niet kunnen bedenken toen je in de sarcofaag plaatsnam. Wat is er nog heilig vandaag de dag? Aan de andere kant, zo krijgt je nagedachtenis toch zowaar weer een nieuwe dimensie. Misschien dan toch nog eeuwig leven?
Tegen de titel valt in elk geval niets in te brengen, Luc, al heb je diezelfde titel eerder gebruikt, op 9 april 2020. Tja, als je ook zo veel schrijft… Is mij ook weleens overkomen.
Dat was me even ontgaan, Ewald. Misschien zit er nog vervolgmateriaal aan te komen, je weet maar nooit. Grt.
Het gaat in ieder geval op ‘eeuwig schrijven’ lijken Luc