‘Als ik één ding niet mis, dan zijn het wel verjaardagen. Ouderen met achterhaalde linkse idealen en jongeren die denken dat ze alles al weten. U vindt het toch niet erg dat ik…’
‘Nee hoor.’
‘U laat me niet eens uitpraten. Dat bedoel ik nou.’
‘Pardon.’
‘Ik ga niet meer in discussie. De laatste keer dat ik dat deed, ging het over triage. Ik ga ook niet stemmen. Of je nu door de kat of de hond wordt gebeten.’
‘Maar u…’
‘Nee, zegt u niet dat ik dat wel moet doen, dat ik anders niet mee mag praten. Dat maak ik zelf wel uit! Ik ga er niet met u over in discussie. Prettige dag verder. Tjongejonge… Heb ik dat?’
« Het servicelevel agreement en de garantiestelling
Ik kan niet kiezen »
« Het servicelevel agreement en de garantiestelling Ik kan niet kiezen »
Communicatie, Cultuur, Fictie, Maatschappij, Mensen, Politiek
De kat of de hond
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Het servicelevel agreement en de garantiestelling Ik kan niet kiezen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Wrakhout)
Maartse buien door Han Maas
Recent
- Vraaggesprek met de politie
- Over de balk
- Over schrijven
- Drukte om niets
- Werken bij …
- ‘De Enige Echte’
- Goede buren
- Rooskleurige toekomst
- Platero en ik: Louisette
- Open huizen dag
Ik ga altijd ergens in het midden zitten. Altijd goed. Middelbaar volwassen. Zoiets. Leer je best veel van. En de moppen zijn redelijk vers. Nee, niet langs een oom gaan zitten. Liever naast tante. Als ze hip is.
Mooi beschreven Han. Ik heb dat gelukkig niet meer, maar dat komt met name omdat mijn ooms en tantes de triage niet mee wilden maken.