Over her grauwe landschap liggen duizenden brokstukken verspreid. Naarstig wordt er door mannen in witte pakken gezocht naar de belangrijkste. De menselijke brokstukken. Een gruwel wat hen voor ogen komt. Het lijkt wel een oorlogsveld. Met moeite worden lichaamsdelen herkent. Het lijkt wel of een megaspijkerbom het vliegtuig uit de lucht heeft geschoten. Hoezo geschoten? Daar zijn de deskundigen het nog niet over eens. Eerst de triages maar eens afwachten. Zowel de menselijke als de onmenselijke. De eerste zal nog even op zich laten wachten. Naar schatting een maand. De onmenselijke mogelijk nog veel langer. In dit soort diplomatieke situaties laat men tijd vaak scheidsrechter spelen. De rechter komt pas veel later aan de beurt. In etappes. Laag na laag.
Ach. Foutje in de titel. Sorry.
Moet natuurlijk Brokstukken zijn. Er is per abuis een W in gecrasht.
Titel aangepast. Ook nog een typo in het stukje zelf. ootlogsveld – oorlogsveld.
Goed stukje.
her = het
herkent = herkend
Volgens mij had ik vanochtend de slaap niet uit en dikke slaapvingers. Het is wat ouder worden. Dank voor het attente lezen en de aanpassingen.
Over een gebied verspreid, ja. Maar in het landschap. Grt
Kijk gratis taalles. Da’s mooi. Dankjewel.
De redactie krijgt het zo wel erg druk. ?
@Mien: wat een mooi, serieus stukje!