Het was op m’n zevende verjaardag. De frituurpan die mijn moeder drie weken daarvoor als verjaardagscadeau had gekregen, pruttelde. Mijn beste vriendje en ik schoven ongeduldig op onze stoelen. De eerste kroketten zouden voor ons zijn en het wachten erop duurde ons veel te lang.
‘Pas op, ze zijn heet,’ waarschuwde mijn moeder. Adri knabbelde als een muisje, maar ik nam een ferme hap, waarmee het halve ding in mijn mond verdween. Aan kauwen kwam ik niet toe. Mijn tong verbrandde, ik schoot van mijn stoel, holde naar de keuken, tegelijk mijn mond legend in m’n handen. Op dat moment kwam mijn vader binnen, de deur mepte tegen mijn handen en de kroketrestanten katapulteerden in het gezicht van mijn moeder.
Ongelooflijk Willem! Dat er toen al kroketten waren, jemig! Grt.
Wij waren in het Westland onze tijd ver vooruit Luc
Waarvan akte. Grt
Ach, voor het eerst een kroket proeven. Bij wie is het wel goed gegaan…? Zelfs als iemand zegt: pas op, het is heet….