‘Jongens, ik ben zwaar teleurgesteld: jullie blijven verdikkie allemaal zitten.’
‘Yes! Cool! Toppie! Niet naar de brugklas!’
‘Samira, wat is dat nou? Ben je daar werkelijk blij om?’
‘Ja meester, we willen gewoon bij u op school blijven.’
‘Ik ben geroerd, Samira, maar hoe moet dat met jullie toekomst dan?’
‘Meester, ik ga tóch in de bruidswinkel van mijn tante werken.’
‘En jij, Braïm? Jij wordt profvoetballer bij Ajax?’
‘Ja meester, honderd procent. Woela! Volgend seizoen heb ik een vaste plaats in de D1.’
‘En Marijke? Is jouw bedje soms ook al gespreid?’
‘Als ik achttien ben trouw ik met een stokoude miljonair, meester.’
‘Jongens toch. Weten jullie wat, ga nog maar één keer een half uurtje voor jezelf werken.’
Ik heb de andere 15 verhaaltjes niet gelezen, maar ik vind deze grappig.
Ik weet niet wanneer dit zich afspeelt, maar de jongeren zeggen nu inderdaad vaak “100 procent”. Verder wel meer Engelse woorden dan yes en cool. En ik vraag me af of ze tegenwoordig nog vaak beleefd ‘meester’ zeggen.
Lousjekoesje, dit zijn alle 16 delen onder de link.
Deel 3, 4 en 6 heb je zeker gelezen, tenzij er hier nog iemand Lousjekoesje heet. Begin van deze eeuw heb ik 7 jaar op een SBO-school gewerkt. De kinderen zeiden over het algemeen zeker meester, een enkeling sprak me bij de voornaam aan. Samira, Braïm en Marijke zijn gebaseerd op bestaande leerlingen van destijds.
https://120w.nl/?s=samira
Nee, er is maar 1 Lousjekoesje. 😀
Ah, van 2 jaar geleden. Ik weet het weer.
Natuurlijk is er maar één Lousjekoesje. Weet ik ook wel!