Mijn zus kampt met de naweeën van pleuritis en ik ga boodschappen voor haar doen. Haar bijna driejarig zoontje is een aantal dagen niet buiten geweest en gaat gezellig met me mee. Het is 19 december 1986 en er staat een stormachtige wind.
De oorspronkelijke galerijflats in de Bijlmermeer zijn in de vorm van honingraten neergezet. Naast iedere knik in de gebouwen is er een onderdoorgang, zodat je niet helemaal hoeft om te lopen om aan de andere kant van de flats te komen.
Rond hoge gebouwen kan de wind verraderlijk zijn en als we onder de flat zijn doorgelopen, dreigt een plotselinge rukwind vat op m’n neefje te krijgen. Ik kan hem nog net aan zijn capuchon omlaag trekken.
Een ex-collega van mij zei altijd: ‘Bij overheidsgebouwen waait het altijd.’
Sorry, dit heeft weer niets met jouw flats te maken.
Rond hoge gebouwen waait het altijd harder dan even verderop. Bij harde wind zijn rond de gebouwen verraderlijke ruk- en draaiwinden mogelijk. In overheidsgebouwen waait het vooral ook vanbinnen. Veel medewerkers waaien met alle winden mee.
@Ewald. Ja, dat kan ik beamen. Allemaal even bang voor het eigen hachje. 10 jaar in dienst van hare Majesteit geweest, NOOIT meer. Grt.
Dat moet alweer een tijdje geleden zijn, Rop. Onder Zijne majesteit zal er niet veel veranderd zijn. Misschien kun je ooit een leuke feuilleton schrijven over je werkzame periode als rijksambtenaar.
Het waren juist de vele veranderingen die me hebben doen besluiten weg te gaan. Meer werk, minder personeel. Minder toeslagen, minder voordelen. In het begin toen ik daar werkte kreeg ik 4 dagen verlof omdat de opa van mijn inmiddels ex-genoot overleed. Nu moet je zelf overlijden wil je nog een dag vrij krijgen. Alles weggegeven onder het mom van behoud van arbeid, wat niet waar te maken is. Er gaat beslist niet meer geld naar Justitie. Gaat de inrichting dicht dan is dat zo, ook al werk je er 20 jaar. Maar wie weet, er zijn weinig verhalen over gevangenissen.
Met ‘niet veel veranderd’ doelde ik op het met alle winden meewaaien …
Tja, dat ook natuurlijk. Ik waai niet mee, heb een eigen mening. Werd ook niet op prijs gesteld. Als columnist oogstte ik wat lof, totdat het blad wegbezuinigd werd. Toen was die vervelende columnist ook weg. Later heb ik nog een digitale variant geopperd maar dat was te modern.