In het ruisen van de boombladeren herkent hij een boodschap, een waarschuwing.
Hij is uitgenodigd op een eindejaarsborrel. Zoals gebruikelijk pikt hij meteen alle negatieve vibraties op. De mensen glimlachen van oor tot oor en vertellen hoe extreem interessant hun leven is, waar ze allemaal geweest zijn en wat ze allemaal bezitten. Maar vanbinnen ziet hij uitgeholde wezens, die vooral bezig zijn hun wanhoop te materialiseren. Ze smijten met namen van kunstenaars, schrijvers en architecten. Maar aan de stand van hun mondhoeken ziet hij dat ze zo’n schrijver helemaal nooit gelezen hebben.
Wat hem nog het meest dwarszit, is zijn gebrek aan moed om met een ruimteschip op zoek te gaan naar een planeet waar nog wel echt leven is.
« Straatinterview
Uitgenodigd – 9/19 »
« Straatinterview Uitgenodigd – 9/19 »
Fictie
Smijten met namen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Cesar Noordewier of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
7 reacties
Reageren
« Straatinterview Uitgenodigd – 9/19 »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Hoektand)
Recent
- Louis van Madrigaal
- Wat een vertoning!
- Eerlijk duurt het langst
- Adrianus Marinus Kloot
- Wie wat bewaart
- Tijdens de lunch
- Carnaval
- Theo, Tijl en muziek
- Nieuwe tijd
- Zinggaal
Een andere planeet nog wel Cesar. Ik zou eerst beginnen met andere feestjes te bezoeken. Volgende stukje over de feestjes op de andere planeet, wanneer de hoofdpersoon toch de moed heeft gevonden te gaan?
Valerie, het is min of meer een sociale verplichting, zo’n borrel, maar ik blijf meestal slechts lang genoeg om niet onbeleefd over te komen. Als ik geheel vrijelijk kon kiezen en de moed had om in een ruimteschip te stappen, dan lijkt een eindejaarsborrel op een van de planeten van NGC 5195 of z8_GND-5296n mij een uitstekend alternatief.
Mooi de poeha van sommigen/velen geschetst, Cesar. Door de slotzin wordt het geheel wat abstract; persoonlijk vind ik dat ietwat afbreuk doen aan het verder sterke stukje.
van binnen – vanbinnen
Valerie, ik zie dat ik door in de ik-vorm te antwoorden suggereer dat het over een ik of een van mijn ikken gaat. Of misschien voel ik me zo betrokken bij de hij, dat ik in de ik-vorm heb geantwoord. Zou ook kunnen.
Het zou ook heel goed kunnen dat ik voor de hij-vorm heb gekozen om het minder verstikkend voor de ik te maken.
@Ewald. Dank voor je oplettendheid. Vanbinnen is aangepast. Wat betreft die laatste zin: ‘abstract’ daar ben ik het mee eens, maar ‘afbreuk’ lijkt me wat sterk geformuleerd. Het is een middel om aan te geven hoezeer de hoofdpersoon daar niet wil zijn en dan kan abstraheren denk ik zo’n middel zijn. Ook weet ik dat deze hoofdpersoon deze gedachte echt had op dat moment, maar dat is natuurlijk inside-informatie. Ik weet niet hoe je dat laatste in het Nederlands zegt, of is dat inmiddels geaccepteerd Nederlands, zo’n samenstelling met een Engelstalige woordgroep? Waar moet dat for heaven’s sake heen?
Zoals ik al aangaf, Cesar, mijn opmerking betrof mijn persoonlijke smaak, maar ik begrijp je motivatie en uitleg.
Zelfs als tegenstander van onnodig Engels taalgebruik geef ik toe dat inside-informatie volledig ingeburgerd is en daarmee feitelijk vernederlandst. Interne informatie of voorkennis is natuurlijk ook mogelijk.
Ewald, vooral je gemotiveerde mening geven, zou ik zeggen. Jouw mening was inderdaad gemotiveerd en wel met een argument, niet met een drogreden. Meningen en interpretaties voegen vaak iets toe aan een (verhalende) tekst, of dat nu positief of negatief is.
Een dilemma vind ik de kwestie ‘wel of geen nadere uitleg geven over je eigen schrijfsels.’ Als je nadere uitleg geeft, kunnen details die anders misschien verborgen blijven een interessante toevoeging zijn.
Voorbeeld van zo’n uitleg hier: ‘…waar nog wel echt leven is.’ Dit tekent het contrast tussen de omgeving van de verteller en wat hij op dat moment voelt. Ook suggereert het dat elders in het universum de oplossing ligt voor het nepleven van veel mensen op aarde.