Men had hem horen klagen dat vakkundigheid was verbannen. Lekkers mocht niet meer quasinonchalant in een of andere hoek worden gestrooid. Het moest verantwoord worden gedistribueerd. Daar was geen lol aan.
Met een paard het dak op was verboden. Dierenmishandeling.
Roetveegpieten? Die zouden binnen enkele jaren als medeplichtigen aan de klimaatverandering worden verketterd.
En trouwens; Piet? Hoe verhield zich die naam tot de vereisten van genderneutraliteit?
‘Ik heb er gewoon geen zin meer an. Alles wordt vergrijsd. De kruidnoot wordt door kruidnood verdrongen. Het leven verflauwt.’
Volgens getuigen waren dat zijn laatste woorden geweest.
Een man zonder vaste woon- of verblijfplaats, stond er in de ochtendkrant.
Zijn armengraf werd niet gemeden, maar simpelweg nooit bezocht.
Alsof hij nooit had bestaan.
Heel mooi Blues.
Dank voor je reactie Willem.
Mooi geschreven
Dag Lisa.
Dank je.
@Blues: wat een treurig verhaal