Als ze haar ‘Wetten’ schrijft over zingeving en betekenis, zal ze niet de bedoeling hebben om je te bestraffen als je die niet naleeft. Nee, deze gekuifde schrijfster wil je inpalmen door mooie volzinnen die niet voor de duidelijkheid de moeite waard zijn om twee keer te lezen, doch wegens de schoonheid van volzinnen met woorden die door taalwetten bijkans verboden worden.
Welke wetten laten lijstenmakers van ‘verouderde’ woorden los op ons? Wat trachten ze ons wijs te maken als zij bepalen dat juist trachten vervangen dient te worden door proberen?
Deze taalkundigen proberen tevens tevens te vervangen door ook, dat ook tevens betekent. Maar als ik dit zo schrijf, komt het over als een onzinnige zin.
Wat een onzin.
Lekker stukje over ‘La Palmen’, Han. Niet voor het eerst. Ach ja, waar het hart van vol is, stroomt het toetsenbord van over…
Er zijn van die stukken waarvan ik niet meteen weet hoe en wat, dit is er weer zo een. Met de opmerking van Ewald weet ik het inmiddels wel te plaatsen. Grt
Ewald, dank je. Misschien ook niet voor het laatst. Luc, fijn dat het nu duidelijk is.
Ik heb nooit iets van haar gelezen…Op zich wel een interessant onderwerp, verouderde woorden. Het is maar klein, maar ik vind het nog altijd leuk om af en toe ‘neen’ te zeggen tegen mijn kinderen in plaats van ‘neeuj’:)
Valerie, ze schrijft mooi hoewel ik niet alles kan waarderen. Uiteraard moet het je smaak zijn. De lange zinnen en sommige woorden worden vaak als ouderwets beschouwd. Maar wie maakt wat uit? Dat bedoel ik ermee.
Je weet me wel voor haar in te palmen Han
Willem, daar zal ze blij mee zijn.