Vanmorgen vertrokken voor een fikse voettocht vanuit ons natuurhuisje in de Sierra del Baza (Andalusië) naar het dichtstbijzijnde dorpje.
Daar aangekomen heeft mijn visioen van dorpspleintjes, koud water en een heerlijke siësta al vrij grote vormen aangenomen.
Wat nog in de weg blijkt te staan tussen mij en mijn geluk is een ezel. Dwars in de nauwe doorgang die mij toegang moet verlenen tot mijn verbeelde eldorado.
Dichterbij gekomen, zie ik twee dingen. Hij staat vast en draagt een last.
Terwijl ik hem met zachte dwang ruimte wil laten maken, komt er iemand aan. Deze man slingert hem wat verwensingen toe en zorgt dat ik erlangs kan.
Naast het fonteintje gezeten, bedenk ik, dat er altijd wel een ezel is.
Prachtig Arjanâ¤ï¸
Zo houden we altijd wat te (ver)wensen
Heerlijke beelden roep je op, fijn stukje om te lezen.
@Arjan. Sfeervol!
er langs- erlangs
@nancy B, Hadeke, Marceline en Han: Bedankt voor jullie reacties! En Han; zoals altijd weer blij met je correctie. Ooit leer ik het!
Goed slot! Mooi stukje.
@irmamoekestorm: Dankjewel!
Hoi Arjan, een wijze les naar aanleiding van een ezel. Heel sfeervol. Even dacht ik aan de reclame van Hornbach, waarbij de doorgang is geblokkeerd door een volbepakte auto. Dat is even een glimlach, maar jouw wijze les overtreft dat ruim!
je weet de Zuidspaanse sfeer goed op te roepen
@Ton en @Jose; dankjewel! (ook mijn reactiesnelheid heeft zich aangepast(-;)