‘Neemt u mij niet kwalijk, mijnheer, maar herinnert u zich wellicht de tijden van weleer?’
‘De tijden van weleer? Nou en of ik me die herinner. Wat een tijden.’
‘Verheugd, in u een medestander te treffen. De huidige tijden doen mij zeer.’
‘Mij evenzo. En de vervlogen tijden? Hebben die u gelegen?’
‘De tijden van voor de tijden van weleer?’
‘De jaren van de vervlogen tijden ken ikzelf voornamelijk van horen zeggen.’
‘Vermoedelijk bent u dan toch van een jongere generatie dan ik.’
‘Altijd heerlijk weer, herinneringen ophalen.’
‘Met name aan de tijden van weleer.’
‘Die komen nooit meer terug.’
‘Mag ik u nog een borrel aanbieden?’
‘Mijnheer, u bent een heer. Een ouwe klare graag.’
‘Gezondheid, goede vriend.’
‘Salut.’
Heerenleed. Altijd mooi!
Mien, je hebt het herkend!
Mag deze dame ook aanschuiven?
mevrouw, feminien gezelschap wordt altijd gewaardeerd.
@Ewald. En deze oudere jongere herinnert zich dit ook.
Han, heerlijke absurdistische humor was dat.
Dag meneer, mag ik dan ook declameren?
Ewald. Er werd niets maar o zoveel gezegd.
Mevrouw, spreekt u blijmoedig en vrijuit.
Dank u meneer. U nodigt mij uit vrijmoedig te zijn.
Mooie sfeer. Mijmerende mannen … ik hoor ze niet zo vaak. (Eerst maar eens jonge jenever leren drinken, de ouwe klare zal dan ook wel lukken. Dan kan ik misschien aanschuiven om te proosten, op wat de heren ook wensen.)
Alice, mijmerende mannen (mooi gezegd), er zijn er steeds minder van. Ook in de kroeg is bijna iedereen in z’n telefoon verdiept …
@Ewald, toen heren nog gewoon op een bankje zaten en tijd hadden (namen) om met elkaar te praten…heer-lijk!
Ewald: ik ken Heerenleed niet, maar je zou vlgs mij zo een script kunnen schrijven. Ik zie ze zo voor me.
Lisette, tijd nemen (of maken) wordt zelden meer gedaan. ‘Ik heb te weinig tijd’ is een hedendaagse, gevleugelde uitspraak. Naar mijn idee gaat het niet zozeer om tijd, veeleer om prioriteit.
Berdien, helaas niets op YouTube te vinden. Ter info:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Herenleed