Schrijf mee!
« »

Fictie

Roze herinneringen

20 oktober 2016 | 120w | Marie van Overloon | 6

Zo diepdonker en eenzaam als de zwarte nacht, zo voel ik me hier in het verre Australië.
Morgen ga ik na vijf jaar hier, terug naar Nederland. Ik kan niet wachten totdat ik de bollenvelden met zijn helder rood, geel en roze weer zal zien. De frites- en vislucht van de kramen aan het Scheveningse strand. De herfststorm, die beukt op de kade bij Vlissingen. De Domtorenklok horen met zijn carillon.
Wat heb ik dat erg gemist. Ik probeer het weg te stoppen, maar uiteindelijk wordt het gevoel zo krachtig, dat ik maar één ding kan doen: terug gaan!
Daar ligt die prachtige lappendeken onder mij, zo meteen zal ik mijn geboortegrond weer betreden, nooit meer die eenzame zwarte nachten!

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Marie van Overloon of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

11 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »