Als hij nu jong was geweest, had hij het gedaan. Artsen kunnen zoveel tegenwoordig en in combinatie met de moderne medicijnen worden wonderen verricht. Wel zou hij opvallend grote handen en voeten hebben gehad.
De laatste jaren maakt hij zich ’s avonds niet meer op. Op zijn leeftijd is hij een man van de dag. Zó wil hij niet gevonden worden. Al zijn mooie jurken heeft hij naar de kringloop gebracht.
Marijke heeft hij het nooit verteld. Hij zou haar een enorm verdriet ermee hebben gedaan en zij zou het niet hebben begrepen.
Brenda, z’n kleine prinsesje, had hij wél graag in vertrouwen genomen. Maar Brenda kent geen geheimen voor haar Jeroen en die knul gaat het geen donder aan.
Omringd door je gezin kan toch je erg eenzaam zijn, blijkt uit dit verhaal ook maar weer. Mooi dat je de grote voeten en handen benoemt. Zeer beeldend.
Alice, ik had niet graag in zijn (grote) schoenen gestaan.
Ewald, trieste mensen. Mooi geschreven!
Interessant onderwerp. Goed beschreven zonder het te benoemen. Ik heb medelijden met die man.
Ewald, wat een mooi en droevig verhaaltje.
@Han, @Lousjekoesje, @Marlies, dank voor jullie reactie. @Lousjekoesje, iets niet benoemen komt bij de lezer vaak indringender binnen.