‘Erg hè, ik ben best wel verdrietig hoor.’ (meisje één)
‘Anders ik wel. Maar echt verbaasd ben ik niet. Altijd met je neus in de boeken, dan wórd je toch wel kierewiet?’ (meisje twee)
‘De laatste tijd las ze zelfs gedichten, wisten jullie dat? Daar schijn je helemáál depri van te worden.’ (meisje drie)
‘Volgens mij heeft ze zeker wel honderd boeken gelezen, als het er niet meer zijn.’ (meisje één)
‘Had ze mij maar gebeld, dan waren we iets leuks gaan doen. Shoppen of zo.’ (meisje twee)
‘Ja hoor, dan had ze weer een boek gekocht. Zeker weten. Ze had mij moeten bellen. Ik was haar beste vriendin.’ (meisje één)
‘Lees jij soms stiekem ook? Nee toch!’ (meisje drie)
Misschien moet leesmeisje 1 gaan schrijven? Ze is er toch nog wel? Het eerste meisje één!
Ach jee, wat is er met leesmeisje gebeurd? Dit klinkt niet goed. Hoewel, misschien denken die meisjes dat er wat met haar aan de hand is, maar is alles prima oké. Hoe dan ook, jij krijgt een hartje.
@Levja, per verhaaltje wisselen de nummers. Het ligt eraan wie als eerste het woord voert. Een nieuw leesmeisje zit er niet in. Dank voor je reactie.
Dank je wel, Marlies. Ik ben bang dat leesmeisje er niet meer is.
Ewald, we zullen leesmeisje missen!
Jammer dat leesmeisje haar verdriet niet gedeeld heeft met de andere meisjes. Meisje een zal er de meeste moeite mee hebben: ‘IK was haar beste vriendin’…..
@Alice, misschien dat meisje één dat met terugwerkende kracht opeens vindt…
Han, ik mis haar zelf ook. Nu al!
Je weet het pas als het er niet meer is hè?
Zo werkt dat vaak wel.