Hoelang ik al hooked ben? Meer dan veertig jaar. Alles heb ik gebruikt. Hasj, speed, lsd. Veel pillen ook. Xtc was er nog niet, maar Mandrax, Vesperax, Rohypnol. Zware slaapmiddelen.
Nu alleen nog maar wit en bruin. Spuiten heb ik nooit gedaan. Is voor losers. Snuiven, basen en chinezen. Daarnaast krijg ik wekelijks methadon, anders red ik het niet. Eten haal ik bij de voedselbank. Sinds drie jaar heb ik eindelijk een gebit; ik kan weer kauwen!
Geschaamd heb ik me nooit. Geen tijd voor, je moet scoren. Spijt? Als ik het over mocht doen deed ik het natuurlijk anders. Alleen dat ik m’n moeder heb bestolen. Daar heb ik verschrikkelijk veel spijt van.
Ze is al jaren dood. Tering!
@Ewald. Heftig! Je moet er niet aan denken.
Looser is volgens mij hier loser. Methadon methadon. Rohypnol rohypnol et cetera.
Inhoud en titel sluiten geheel op elkaar aan.
Han, alleen losers schrijven loser met dubbel o
Methadon is inderdaad met een kleine letter maar Rohypnol ken ik alleen met een hoofdletter. Het is een merknaam, geen stofnaam. Ik laat het zo. Dank voor je correctie.
Er staat fictie boven omdat het niet autobiografisch is. Wel is het gebaseerd op het trieste leven van een (overleden) vriend.
@Ewald. Wat triest! Ik vermoedde het en daarom heb ik het nog even opgezocht in Het Groene Boekje. Daar vind ik rohypnol. Looser schijnt in een ander context wel te bestaan…
Han, Het Groene Boekje heeft ongetwijfeld gelijk maar ook op de site van De Jellinek wordt het met een hoofdletter geschreven. Om in die sfeer te blijven, handhaaf ik het in mijn stukje en bovendien, je kent me ondertussen een beetje; ik kan soms stronteigenwijs zijn
@Ewald. Ik geef het door aan Sinterklaas en aan de eerste de beste witte, gele of turquoise Piet!
Vooral doen, Han, vooral doen!
De verloedering van de junk, die zelfs zijn eigen moeder besteelt. Sterk geschreven, Ewald.
Nyceway, dank je. De moeder heeft twee mogelijkheden. Wat is wijsheid?
Dat is het ergste. Het onbetrouwbare element. Alles lijkt goed, tot de nood hoog wordt.
Mas, de verslaafde zoon (of dochter) doet iets wat ie eigenlijk niet wil. Het is sterker dan hijzelf en hij verafschuwt zichzelf erom. Toch doet ie het.
Een junk die sterk in zijn schoenen lijkt te staan, hij legt zich neer bij zijn verslaving. Bijna als journalist somt hij staccato de drugs op die hij heeft gebruikt. Dan in het laatste stuk toch nog blijk van enig gevoel, maar alleen voor zijn moeder. Triest verhaal, mooi (nou ja, mooi past niet echt bij dit geval, maar ik weet even geen ander woord..) beschreven.
Dank voor je reactie, Alice. Een junk staat ook sterk in zijn schoenen en heeft ook gevoel, totdat de de dope is uitgewerkt. Dan is hij ziek (doodziek) en verliest hij alle controle. Hij besteelt zelfs zijn moeder en haat zichzelf daarom. Toch doet hij het, hij kan niet anders.
Fictie keek ik overheen maar het zou me verwonderen als het wel autobiografisch zou zijn.
Beslist niet autobiografisch, Ingrid.
It’s a pleasure to meet you.
Ik greep instinctief naar mijn portemonnee tijdens het lezen! Maar het is fictie, las ik later.
Simone, je kunt je portemonnee met een gerust hart aan mij in bewaring geven
Het junkleven, vreselijk, ik vind het waarheidsgetrouw weergegeven. Wat een verslaving met een mens kan doen!
Mensen, ik ben een goede vriendin van Ewald en dit verhaal, als zovele, is echt fictie! Het is een complement aan de schrijver dat sommigen van jullie denken dat het realiteit zou zijn.
Bij dit soort reacties begin ik nu juist weer te twijfelen. Doet er verder niet toe. Wat er staat is goed geschreven. Toch?
Er staat fictie boven mijn stukje en dat lijkt mij voldoende. Wel wordt er naar mijn idee vaak overdreven serieus op fictieve stukjes gereageerd. Medeleven met, boosheid op of sympathie voor een fictieve hp vind ik vergaand.