Schrijf mee!
« »

Mensen, Natuur

Zomaar zomer

28 september 2010 | 107w | Stefan Noordhoek | 3

Omdat het grijs was buiten. Loodgrijs. De ruiten beslagen en de koffie koud. Daarbuiten eigenlijk ook. Koud, verduidelijkte ‘ie zichzelf, koud, nooit beslagen.

Hij dacht met spijt aan de maanden die hem, ook dit jaar, als gouden druppels door de vingers glipten. Zacht en warm en met slagschaduwen die alle dingen diepte gaven. Zelfs het lelijke mooi maakten. Maar hoe harder hij kneep hoe minder herinneringen in z’n handen pasten.

Het was wéér te snel gegaan. Het weer was snel gegaan. En nu was het herfst. Volgend jaar. Ja dan zou hij genieten. Warmen in de zon. Kijken naar de wolken.

Ach ‘t is zomaar volgend jaar.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Stefan Noordhoek of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

6 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »